-
1 τῦφος
τῦφος, ὁ, 1) Räuch, Dampf, Qualm, Dunst. – 2) übertr., Dünkel, Hoffarth, Einbildung, Antiphan. bei Ath. VI, 238 d, die den Menschen benebeln und machen, daß er weder sich noch Andere kennt, wie Plut. sagt τὸν τῦφον ὥςπερ τινὰ καπνὸν φιλοσοφίας εἰς τοὺς σοφιστὰς ἀπεσκέδασε, de gen. Socr. 9; Luc. Tim. 28; dah. auch Verblendung, Albernheit, Dummheit, Stumpfsinn, Sp. – Bei Hippocr. eine besondere Krankheit, wahrscheinlich Blödsinn.
-
2 τῦφος
2 delusion (defined as οἴησις τῶν οὐκ ὄντων ὡς ὄτων), S.E.M.8.5; in this sense Monimus the Cynic said τῦφος τὰ πάντα, S.E. l.c.; τὸ γὰρ ὑποληφθὲν τῦφον εἶναι πᾶν ἔφη (sc. Μόνιμος) Men. 249.7, cf. Metrod.Fr.31, Phld.Piet.21; opp. ἀλήθεια, Ph.2.299;τὰ μὲν τοῦ σώματος ποταμός, τὰ δὲ τῆς ψυχῆς ὄνειρος καὶ τ. M.Ant.2.17
, cf. 6.13;οἴημα καὶ τ. Plu.2.81f
, cf. ib.c, Arr.Epict.1.8.6, Iamb. Myst.2.4, 3.31;τὸν τ. ὥσπερ τινὰ καπνὸν φιλοσοφίας εἰς τοὺς σοφιστὰς ἀποσκεδάσας Plu.2.580b
; πολὺν αὐτοῖς (sc. τοῖς μυστηρίοις)ἐπῆγον τ. ὡς μὴ ῥᾳδίως τινὰ συνορᾶν τὰ κατ' ἀλήθειαν γενόμενα Ph.Bybl.
ap. Eus. PE1.9.3 colloquially, nonsense, humbug, affectation, τὸν τρόπον μὲν οἶσθά μου ὅτι τῦφος οὐκ ἔνεστιν there is no nonsense about me, Antiph.195.2, cf. Plu.Per.5; ταῦτα τὴν παλαιὰν ἀλαζονείαν ἤλεγξετῶν Μήδων τῦφον ὄντα κενόν Jul.Or.1.28b
, cf. Pl. ap. D.L.6.26:— similarly in Cynic parodies,Πήρη τις πόλις ἐστὶ μέσῳ ἔνι οἴνοπι τύφῳ Crates Theb.4
, cf. Tim038, Jul.Or.6.202c; τὸν τ. μου τροποφόρησον my piece of nonsense, my hobby, Cic.Att.13.29.2;τὰ δὲ πολλὰ καὶ ὄλβια τ. ἔμαρψεν Crates Theb.8
(vv. ll. τύμβος, τάφος).4 vanity, Zeno.Stoic.1.69, Plb.3.22.4, 3.81.9; = inflatio cordis vel superbia, Gloss.; arrogance, Onos.42.24;ὁ φρυαττόμενος μεγάλα τ. Ph.1.667
; pomp,σεμνότερον ἦγεν αὑτόν—ἄρχοντι δὲ λυσιτελέστατον ὁ τ. Id.2.518
. -
3 ἀποσκευάξω
2 = ξημιόω, Hsch.II mostly in [voice] Med., pack up and carry off,ἀ. τι τῶν ἰδίων SIG633.68
(Milet., ii B.C.), cf.588.50 (ib., ii B.C., [voice] Pass.), Plb.2.26.6, D.H.9.23: abs., pack up and depart, Act.Ap.21.15.2 get rid of, τὰ ἐνοχλοῦντα ( = ἀποπατέω, cf. Poll.5.91), Hdn.4.13.4; remove,τῆς φιλίας τινά Luc.Cal.12
; make away with, kill, Id.Tyr.1, Hdn.2.5.1; get rid of, confute,τοὺς σοφιστάς Gal.8.19
:—[voice] Pass., to be expelled, τῶνσωμάτων Dsc.Ther.Praef.
3 repel, αἰτίαν, διαβολάς, J.BJ2.16.5, 1.24.4.4 reject, Simp.in Ph.888.15.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποσκευάξω
-
4 σοφιστής
σοφιστής, ὁ, ursprünglich wie σοφός, ein Jeder, der im Besitz einer besondern Geschicklichkeit od. Kunst ist; bes. der Ton- oder Gesangkundige, Hesych. σοφιστὰς ἔλεγον τοὺς περὶ μουσικὴν διατρίβοντας καὶ τοὺς μετὰ κιϑάρας ᾄδοντας, Ath. XIV, 632 c πάντας τοὺς χρωμένους τῇ τέχνῃ ταύτῃ (μουσικῇ) σοφιστὰς ἀπεκάλουν, aus Aesch. anführend εἴτ' οὖν σοφιστὴς καλὰ παραπαίων χέλυν; auch Eur. nennt den Orpheus σοφιστὴς Θρ ῄξ, Rhes. 924, wie es auch Pind. I. 4, 28 zu nehmen ist; der Etwas geschickt erfindet (vgl. σόφισμα), ἵνα μάϑῃ σοφιστὴς ὢν Διὸς νωϑέστερος, Aesch. Prom. 62, vgl. 946; πολλῶν σοφιστὴς πημάτων ἐγιγνόμην, Eur. Heracl. 993; τῶν ἱερῶν μελῶν σοφισταί, Ael. H. A. 11, 1; οἱ τὴν ἱππείαν σοφισταί, 13, 9; ὀψοποιητικῆς πραγματείας σοφισταί, Poll. 6, 71; vgl. Ath. IX, 377 f. – Ueb. der in Angelegenheiten des öffentlichen und häuslichen Lebens gewandte und erfahrene Mann, von praktischer Lebensklugheit; so heißen bei Her. die sogenannten sieben Weisen immer σοφισταί, z. B. 1, 29 (vgl. Euphro bei Ath. IX, 379 v. 10); eben so Pythagoras, 4, 95; daher es zuweilen auch den Weisen im höheren Sinne des Wortes bezeichnet, den Gelehrten, der sich durch Kenntnisse und Nachdenken vor der großen Menge auszeichnet, vgl. D. L. prooem. 12. – Bei den Athenern bes. der für Geld die Kunst zu denken und zu sprechen, Philosophie u. Beredrsamkeit lehrt, der Redekünstler, σοφιστῶν ἀκροαταί, Thuc. 3, 38; in diesem Sinne hießen Protagoras, Gorgias, Hippias, Prodikus und Thrasvmachus Sophisten; und weil diese sich hauptsächlich mit der Beredtsamkeit beschäftigten, hießen auch Redner, bes. diejenigen, welche wie Isokrates Reden schrieben, σοφισταί, Isocr. 4, 3, im Ggstz der Dichter, 4, 82. – Die Erklärung des Arist. elench. Soph. 1, 2, ἔστι γὰρ ὁ σοφιστὴς χρηματιστὴς ἀπὸ φαινομένης σοφίας, ἀλλ' οὐκ οὐσης, wird von Sokrates Zeit an geltend, der durch seine scharfsinnigen Unterhaltungen mit ihnen ihr lediglich auf den äußern Schein gerichtetes Streben bloßstellte, wie sie durch Trugschlüsse und Redekunststücke die Zuhörer zu überreden suchten, ihnen aber keine wahre Weisheit mittheilten, nur auf eignen Ruhm u. Gewinn bedacht waren. Dah. von Aristophanes u. Platon an das Wort auch den Nebenbegriff des Großprahlers, Aufschneiders, ja des gauklerischen Betrügers erhält, Dem. 18, 276 δεινὸν καὶ γόητα καὶ σοφιστὴν καὶ τὰ. τοιαῠτ' ὀνομάζων. – Später, als die alte, ächte Beredtsamkeit verschwunden war, kam der Sophist wieder zu Ehren und bezeichnete, ungefähr gleichbedeutend mit ῥήτωρ, den Lehrer u. Meister im prosaischen Ausdruck, der nicht sowohl des Inhalts, als der schönen Form wegen schreibt, gleichviel ob Reden, Briefe, Geschichtswerke oder Anderes, vgl. Villois. praef. ad Long.
-
5 σοφιστής
A master of one's craft, adept, expert, of diviners, Hdt.2.49; of poets,μελέταν σοφισταῖς πρόσβαλον Pi.I.5(4).28
, cf. Cratin.2; of musicians,σοφιστὴς.. παραπαίων χέλυν A.Fr. 314
, cf. Eup.447, Pl.Com. 140; σοφιστῇ Θρῃκί (sc. Thamyris) E.Rh. 924, cf. Ath.14.632c: with modal words added,οἱ σ. τῶν ἱερῶν μελῶν Ael.NA11.1
; of the Creator of the universe ([etym.] ὁ δημιουργός) , πάνυ θαυμαστὸν λέγεις ς. Pl.R. 596d; of cooks,εἰς τοὺς σ. τὸν μάγειρον ἐγγράφω Alex.149.14
, cf. Euphro 1.11; οἱ τὴν ἱππείαν ς. skilled in.., Ael.NA13.9: metaph., σ. πημάτων deviser, contriver of pains, E.Heracl. 993:—then,2 wise, prudent or statesmanlike man, in which sense the seven Sages are called σοφισταί, Hdt.1.29, cf. Isoc.15.235, Arist.Fr.5, D.61.50; of Pythagoras, Hdt.4.95; of natural philosophers, Hp.VM20; of Isocrates and Plato, D.H.Comp.25; of the Βραχμᾶνες, Arr.An.6.16.5, cf. γυμνοσοφισταί; freq. with a slightly iron. sense,ἵνα μάθῃ σ. ὢν Διὸς νωθέστερος A.Pr.62
, cf. 944;ψυχή.. κρείσσων σοφιστοῦ παντὸς εὑρέτις S.Fr. 101
, cf. E.Hipp. 921: prov., : of the philosophic sage, Aristid.2.311 J.II from late v B.C., a Sophist, i.e. one who gave lessons in grammar, rhetoric, politics, mathematics, for money, such as Prodicus, Gorgias, Protagoras,τὴν σοφίαν τοὺς ἀργυρίου τῷ βουλομένῳ πωλοῦντας σοφιστὰς ἀποκαλοῦσιν X.Mem.1.6.13
, cf. Cyn.13.8, Th.3.38, Pl.Prt.31 3c, Euthd. 271c, La. 186c, Men. 85b, Isoc.15.148, Arist.SE 165a22;σ. ἄχρηστοι καὶ βίου δεόμενοι Lys.33.3
; but sts. even of Socrates (though he did not teach for money), Aeschin.1.173; so of Christ, Luc.Peregr.13: hence (from the ill repute of the professed sophists at Athens),2 sophist (in bad sense), quibbler, cheat, Ar.Nu. 331, 1111, al., Pl.Sph. 268d;γόητα καὶ σοφιστὴν ὀνομάζων D.18.276
.3 later of the ῥήτορες, Professors of Rhetoric, and prose writers of the Empire, such as Philostratus and Libanius, Suid.;Ἀπολλωνίδῃ σοφιστῇ PLips. 97
X 18 (iv A.D.); freq. as a title in epitaphs, IG3.625,637,680,775, 14.935.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σοφιστής
-
6 λογο-γράφος
λογο-γράφος, in Prosa schreibend, im Ggstz des Dichters, Arist. rhet. 2, 11 u. Rhett., vgl. Schäfer zu D. Hal. p. 191; bes. – a) der Reden für Andere, für Geld schreibt, die sie vor Gericht halten, Plat. Phaedr. 258 c, Din. 1, 111; ὁ αὐτοῖς ἀπολογίαν μηχανώμενος, Aesch. 1, 94; gew. mit einem verächtlichen Nebenbegriff, vgl. Dem. 19, 246, λογογράφους τοίνυν καὶ σοφιστὰς ἀποκαλῶν τοὺς ἄλλους καὶ ὑβρίζειν πειρώμενος, αὐτὸς τούτοις ἔνοχος. – b) die ältesten griechischen Geschichtschreiber von Kadmus aus Milet an bis Herodot, weil sie Geschichte in Prosa, λόγοι, im Ggstz der μῠϑοι, der epischen Dichter, zuerst darstellten, Thuc. 1, 21; Pol. 7, 7, 1; vgl. Kreuzers histor. Kunst der Griechen p. 63 ff. 107.
-
7 σοφιστης
- οῦ ὅ1) сведущий человек, знаток2) мастер, художникσ. Θρῄξ Eur. — фракийский художник, т.е. Орфей
3) создатель, изобретатель(πολλῶν πημάτων Eur.)
4) мудрец5) софист, платный учитель философии и риторики(Thuc., Plat.; τέν σοφίαν τοὺς ἀργυρίου πωλοῦντας σοφιστὰς ἀποκαλοῦσιν Xen.)
6) ( начиная с Платона) софист, лжефилософ, шарлатан(ἔστι ὅ σ. χρηματιστές ἀπὸ φαινομένης σοφίας Arst.)
См. также в других словарях:
Metrodorus of Lampsacus (the younger) — For other people of the same name, see Metrodorus (disambiguation). Metrodorus Hermes type bust (pillar with the top as a sculpted head) of Metrodorus leaned with his back against Epicurus, in the Louvre Full name Metrodorus Born 331/0 BC… … Wikipedia
Métrodore de Lampsaque (le Jeune) — Pour les articles homonymes, voir Métrodore. Métrodore Philosophe Occidental Antiquité … Wikipédia en Français
Métrodore de Lampsaque (le jeune) — Pour les articles homonymes, voir Métrodore. Métrodore Philosophe Occidental Antiquité … Wikipédia en Français
Метродор из Лампсака (младший) — Метродор из Лампсака Μητροδωρος Λαμψακηνος … Википедия
Фаний — (Φανίας, также Φαινίας, Phanias) уроженец лесбийского города Эреса, перипатетик, ученик Аристотеля и друг Феофраста. Плутарх в 13 гл. биографии Фемистокла, приводя от имени Ф. рассказ о жертвоприношении, которое происходило в греческом лагере… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Фаний Эресский — (др. греч. Φανίας, также Φαινίας, лат. Phanias)(2 я половина 4 го века до н.э., Эрес, о. Лесбос начало 3 го века до н.э.) древнегреческий философ перипатетик и историк. Ученик Аристотеля и друг Феофраста. Плутарх в 13 главе… … Википедия
σοφιστής — ο, ΝΑ, θηλ. σοφίστρια Α 1. (στην κλασ. αρχαιότητα) δάσκαλος με ευρεία παιδεία που συνήθως περιόδευε στον ελληνόφωνο κόσμο προσφέροντας τις γνώσεις του και διδάσκοντας έναντι αμοιβής ανώτερα μαθήματα γραμματικής, φυσικών επιστημών, ποίησης,… … Dictionary of Greek
φιλόσοφος — Άγιος της Ανατ. Όρθόδοξης Εκκλησίας. Καταγόταν από την Αλεξάνδρεια και μαρτύρησε με αποκεφαλισμό, επειδή, όπως λέει ο Μέγας Αντώνιος, θέλοντας να αποφύγει να συνομιλήσει με πόρνη, όπως τον υποχρέωσαν, δάγκασε τη γλώσσα του και την έφτυσε με το… … Dictionary of Greek